Kalmar trafił do nas po śmierci swojego właściciela.

Nie był zachwycony koniecznością zmiany nawyków żywieniowych, ale początkowy opór przerodził się w entuzjazm. Nadal potrafi wybrzydzać z jedzeniem sianka, ale stał się ciekawskim i dosyć spokojnym królikiem. W pierwszym kontakcie bywa płochliwy, ale nie jest typem absolutnego panikarza.

Ładnie kuwetkuje i jest jednym z czystszych uszaków.

W badaniu klinicznym jest zdrowy.

W badaniu stomatologicznym - wyraźne nierówności wymagają regularnych kontroli i prawidłowej diety (kontrole co 2-3 miesiące).

Jest wykastrowany.